شیطان گاه به صورت نور تیره ، یا صورت های قبیح انسانی [در مکاشفات] آشکار می شود و به صور حسنه نتواند آشکار شود ، هرچند به مکر و تلبیس همه اعضای خود را خوب نماید چشم خود را نتواند خوب نمودن یا نابینا نماید یا به شکل کسی که یک چشمش نابینا است نماید یا کبود چشم یا احول. علی کلی حال چشم شیطان بی عیب نتواند بود.
سید محمد نوربخش
رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۱۸
اکثر اوقات تجلیات افعالی ، متمثل به انوار رنگی نماید و در جمیع رنگ ها ، تجلی می فرماید یعنی سبز و کبود و سرخ و زرد و سفید و آمیخته. دیدن عالمی از نور سبز [در مکاشفات] ، نور عبادات قالبی و ذکر زبانی است.. چون سالک از قید جزویت خلاص و به اطلاق و کلیت ، اختصاص یافته هر آینه عالمی بیند از نور سبز و اگر هنوز در قید جزویت بودی مقدار خانه یا کمتر یا بیشتر ، نور سبز توانستی دیدن نه عالمی. عالمی بی نهایت از نور کبود ، نور ملکوت سفلی است و سیران در آن عالم ، ابتدای سیران است در صفت الباطن. عالمی بی نهایت از نور سرخ بدایت ملکوت علوی است و تجلی به همین رنگ ، علامت کمال تصفیهٔ قلب است.
سید محمد نوربخش
رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۵۴
