ترک شهرت و گمنامی در بیان سید صدرالدین کاشف دزفولی

هو

📌ترک شهرت و خمولی ( گمنامی ) در بیان حکیم و عارف شیعی سید صدرالدین کاشف دزفولی قدس الله نفسه الزکیه

بدان ای سالک شهرت آفت دین , بلکه دنیای تو را بر باد فنا می دهد. و بر تو باد به خمولی برای آنکه هر گاه انگشت نمای خلق شدی در این صورت تو عجب خواهی نمود به نفس خود و این باعث هلاکت تو گردد و عجب از اقبح صفات ذمیمه است. پس باید تو در پی شهرت نباشی و به تعریف خلق گوش ندهی و مغرور نشوی و هر کس تو را مذمت کند خوشحال شوی و هر کس تو را مدح کند خوشحال نشوی برای آنکه مذمت باعث ترقی تو می شود و مدح باعث تنزل تو گردد از مرتبه قرب به بعد.

سید صدرالدین کاشف دزفولی

مصباح العارفین

اطوار سبعه قلبیه و انوار سبعه غیبیه در بیان سید حسین ظهیر الاسلام

هو

📌اطوار سبعه قلبیه و انوار سبعه غیبیه در بیان حکیم و عارف شیعی سید حسین ظهیر الاسلام دزفولی

همین طور که سجده در فرائض بر متمکن از عمل بر هفت عضو مقرر است ، پس در سجده معنوی که اقتراب ( نزدیک شدن ) به حضرت احدیت در آن یافت می شود نیز بر هفت عضو صفت روحانی معنوی مقرر و معمول بزرگان است ؛ و این مساجد را اطوار سبعه قلبیه خوانند و فیض متلالئی ( درخشان ) در اطوار را ، انوار سبعه ی غیبیه گویند.

سید حسین ظهیر الاسلام دزفولی

رشحات نوریه

__________________________

احوالات سید محمد رضا دزفولی و سید صدرالدین کاشف دزفولی

هو

📌احوالات آقا سید محمد رضا دزفولی ( در بیان فرزندشان سید حسین ظهیرالاسلام )

والد بزرگوار این فقیر ، جناب فخر السالکین مرکز دوائر الارشاد الحاج السید محمد رضا [دزفولی] ادام الله علینا برکات انفاسه اجازه عامه مطلقه از جناب ولایت مآب ، الکامل المکمّل محمد المشهور بصدرالدین [کاشف دزفولی] داشت ؛ استجابت دعوات و اشراف بر ضمایر از ایشان خیلی دیده اند و اهل این صفحه همگی اعتراف به بزرگی جناب ایشان دارند. یک نفر منکر در تمام عمر ایشان با وجود ابتلاء به خلق برای ایشان هم نرسید ؛ زهد ایشان برون از وصف است با جود تمکن مالی، چنانچه شبها طبخ و گوشت خود را به خانه علویات و ایتام می برده یا وجه نقد می داده و خود نان خشک در کاسه آب ریخته، نرم کرده می خورد ؛ سی سال ابدا شب در بستر و لحاف نخوابیده ، هر روز به غیر از اوراد مقرّره و نوافل و فرائض ، نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و نماز تسبیحات حضرت جعفر علیه السلام می خوانده.

جناب والد ( آقا سید محمد رضا دزفولی ) فرمود که در عمرم کسی به زهد مرحوم آقای خالو [سید صدرالدین کاشف دزفولی] ندیدم ، و قوّت عبادت آن جناب برتر از عادت عادیه خلق بود ؛ ایشان شصت سال تکیه به عصا یا دیوار یا متکا نفرمودند ؛ دعاء کمیل را غالب شبها در قنوت وتر قرائت می فرمود ؛ غالب روز و شب در بیابان مشغول عبادت بود تنها ، و با وجود ارادت دولتشاه مرحوم [فرزند فتحعلیشاه] به آن جناب هیچ گاه هدیه از او قبول نکرد ، بلکه از هیچ کس در همه عمر قبول نکرد.

رشحات نوریه

سید حسین ظهیر الاسلام رضوان الله تعالی علیه