۰۸
تیر
اکثر اوقات تجلیات افعالی ، متمثل به انوار رنگی نماید و در جمیع رنگ ها ، تجلی می فرماید یعنی سبز و کبود و سرخ و زرد و سفید و آمیخته. دیدن عالمی از نور سبز [در مکاشفات] ، نور عبادات قالبی و ذکر زبانی است.. چون سالک از قید جزویت خلاص و به اطلاق و کلیت ، اختصاص یافته هر آینه عالمی بیند از نور سبز و اگر هنوز در قید جزویت بودی مقدار خانه یا کمتر یا بیشتر ، نور سبز توانستی دیدن نه عالمی. عالمی بی نهایت از نور کبود ، نور ملکوت سفلی است و سیران در آن عالم ، ابتدای سیران است در صفت الباطن. عالمی بی نهایت از نور سرخ بدایت ملکوت علوی است و تجلی به همین رنگ ، علامت کمال تصفیهٔ قلب است.
سید محمد نوربخش
رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۵۴
