بسم الله الرحمن الرحیم
کلاس های درس استاد علامه حسن زاده آملی در بیان استاد محمد حسین نائیجی:
مسجد معصومیه پر میشد واقعاً ما عاشقانه سمت این درس می رفتیم و این درس بیتالمعمور عشاق بود. شور و علاقه و اشتیاق در کلاس موج می زد.
وقتی استاد زبان باز می کرد، همه با اشتیاق گوش میکردند، گاهی گریه میگرفت، مطالبی را بیان میفرمودند که متحول می کرد و همین تحول باعث میشد که بعد از مرحله وضو یک دستورالعمل دیگر بگیرند.
دستورالعمل دیگر که مرحله دوم در همان اشارات شروع فرمودند این بود که آقایان چرا باید طلبهها قرآن نخوانند؟ شوخی می کردند که روحانی قرآن نمیخواند بعد تشویق میکردند که خوب است شما هر روز یک جزء قرآن بخوانید. وقتی از اول ماه، جزء اول را شروع کنید، بعداً حتی اگر بخواهید بفهمید چندم ماه است، قرآنتان را باز کنید، بفهمید که چندم ماه است.
این دستورالعمل پس از دستور وضو بود و همانطور که در درسها پیش میرفتند، همین دستورالعمل باعث میشد که عدهای گرم شده و به راه بیافتند و سعی و تلاش نمایند؛ لذا به کلاس متقابلاً شور میداد و چشمهای پرشور که در انتظار حقایق و معارف بود، به او دوخته شود. لذا وقتی به کلاس نگاه میکرد و میدید که نفوس مستعدهای در کلاس وجود دارد، اوج میگرفت و به مواعظ اخلاقی بیشتری میپرداخت و تا بهانه فراهم میشد
پس از مدتی که گذشت، دستورالعمل ذکر یونسی را به بچهها داد که «...» بار باید در سجده این دستور را بگویید. حالا به واسطه همین دستورات، عدهای که به صورت عام و عدهای که به صورت خاص در خدمت آقا بودند، حالاتی را پیدا میکردند.
هو
ولی از اولیا الله فرمودند:از غذای بازار نخورید که تا چهل روز حس و حال عبادت را از شما می گیرید.
در توضیح این سخن باید گفت که نفس آشپز بر ملکوت غذا اثر دارد ، حتی این قدر این موضوع دقیق و رقیق است که نگاه اشخاصی که در آن مغازه رفت و آمد می کنند به آن غذا نیز خالی از تأثیر نیست!
مرحوم علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی در این رابطه می فرمودند:
( از غذاها و میوه هایی که چشم مردم به آنها افتاده تهیه نکنید. )
لذا اگر امکان دارد برای تهیه ی ما یحتاج از مغازه ای خرید کنیم که شخص مؤمن و مقیدی باشد و معتقد به حلال و حرام باشد.ممکن است از جهت ظاهری غذایی پاک باشد اما از جنبه ملکوتی با تأثیر گرفتن از نفوس اشخاصی که در تهیه و طبخ غذا نقش دارند ناپاک باشد.و کسانی که در طبخ غذا نقش دارد حالات و نیات و با طهارت بودن یا نبودن و عصبانی بودن یا خوشحال بودن و یا ناراحت بودنشان در غذا تأثیر می گذارد.یکی از اساتید میفرمودند با یکی از اهل سلوک در صف نانوایی ایستاده بودیم ، بعد از چند دقیقه نانوا با یکی از مشتری ها دعوایش شد ، وقتی دعوا تمام شد و نوبت به ایشان رسید از آن نان هایی که حاضر شده بود و جلوی نانوا قرار داشت نخریدند و فرمودند حالت عصابنیت نانوا به این نان ها منتقل شده و استفاده از این نان ها تاثیر بدی بر نفس میگذارد. اگر غذایی شبهه ناک بود و یا نمیدانستیم که کاملا پاک است یا خیر (مثل اکثر غذاهای زمان حاضر) میتوانیم اول غذا یا قبل از هر لقمه بسم الله الرحمن الرحیم بگوییم و با وضوء باشیم.