دیدن برزخ

هو

اگر می خواهید برزختان پر نشیب و فراز نباشد ، باید آن را در این عالم مشاهده کنید.

در محضر استاد

چشم برزخی علامه حسن زاده آملی در ایام جوانی

استاد صمدی آملی در کنگره علامه حسن زاده آملی در قزوین که که فرمودند :

یکی از اوتاد درس استاد علامه حسن زاده آملی در آمل میفرمود که سال اولی که ایشان ملبس به لباس روحانیت در مسجد جامع آمل به دست آیت الله غروی  شدند  , در مسجدی منبری میرفتند و من و یکی از دوستانم به جلسه ی منبر ایشان رفتیم , دیدیم طلبه ی جوانی آمد بالای منبر نشست و از اول تا آخر منبر سرش را پایین گذاشت و منبرش را رفت بدون اینکه از اول تا آخر جلسه به احدی نگاه بکنند.

جلسه تمام شد , و دوست ما فرمود مثل اینکه ایشان تازه منبر است و مطالبی را حفظ کرده و برای اینکه مبادا یادش برود در هنگام جلسه به کسی نگاه نکردند تا بتواند محفوظاتشان را بگویند.

من به دوستم فرمودم اگر ایشان حفظ هم میکرد و به اینشکل صحبت میکرد باز هم خیلی هنر کرده اند.

بعد از جلسه رفتم خدمتشان گفتم :

آقا شما امروز از اول تا آخر جلسه به هیچ جا نگاه نکردید... چرا ؟

دیدم که ایشان سکوت کردند !

استاد صمدی فرمودند:

این مطلب را 21 سال قبل این بزرگوار به بنده فرمودند...

گذشت تا اینکه چند سال قبل در روستای اهلم مدرسه ای ساختند به اسم مبارک استادمان , بعد از اینکه در افتتاح آن مدرسه استاد علامه حسن زاده شرکت فرمودند با آن همان عزیز مرد الهی برگشتیم به منزل آملشان !

نشستیم و صحبت های مختلف و مطالب گوناگون پیش آمد...

این بزرگوار که شاید بیش از 40 سال از آن واقعه ی منبر گذشته بود یک دفعه در وسط صحبت ها به آقا عرض کردند:

نظر شریفتان هست که سال اولی که معمم شدید و آمدید در فلان مسجد منبر رفتید به این کیفیت و بعد از منبر من از شما پرسیدم آقا چرا هیچ جا را نگاه نفرمودید؟ و شما جوابی ندادید!

آقا چه بود جریان جلسه آن روز ؟

استاد علامه حسن زاده آملی فرمود که :

آقا آن موقع نمیتوانستم به شما جواب بدم ... اما الحمد الله الان مرد شده ای و راه رفته ای , میتوانم آنچه را که آن روز گذشت به شما بگویم..

و دلیلش این بود که آن روز من آدم نمیدیدم تا نگاه کنم.....

باز شدن چشم دل با وضوء

حضرت استاد صمدی آملی در جلسه چهارم سلسله مباحث مربوط به پیر و جوان میفرمایند：

یکی از عواملی که باعث باز شدن چشم دل و دیدن افراد همانطور که هستند میشود دائم الوضو بودن است. وضو یکی از خاصیت هایش اینست که نور باطنی افراد را زیاد میکند. و آن شخصی که حقیقتا اهل وضو هست کم کم دلش باز میشود و دوست را از دشمن تمییز میدهد و هر حرفی را قبول نمیکند. و اگر کسی چشم دلش باز شده باشد زمانی که ببیند دو نفر در حال حرف زدن با هم هستند و یکی با ظاهر و حرف های زیبا در حال فریب دادن دیگری است ، همانطور که یک مار یک قورباغه را می خورد ( در عالم مکاشفه ) می بیند که آن شخص فریبنده چون اژدهایی دهان باز کرده و در حال خوردن آن شخص است.