تناسخ ملکوتی سرایانی در بیان استاد صمدی آملی

هو

 

 

📌تناسخ ملکوتی سرایانی

 

کمّلین از اوتاد ، همانند ابدال در هر عالمی که بخواهند وارد می شوند و در آن عالم مطابق شأنی که دارند کار انجام می دهند. مثلاً اگر از عالم طبیعت رحلت کرده باشند ، به اراده ی که با إذن الهی است ، می توانند وارد عالم طبیعت شده و دست خلق الله را بگیرند و به ایشان یاری برسانند ؛ لذا معنی ندارد کسی بگوید ما چطور به دامان بزرگان دین مان توسّل نموده و از آن ها استعانت جوییم ، در حالی که همه ی آن ها از عالم طبیعت به عالم مافوق سفر کرده اند و دست شان از ما کوتاه است؛ زیرا بسیاری از بزرگان و علمای دینی ما که حتی مادون مقام عصمت هستند کمّل از اولیاءالله هستند و برای شان ورود در عوالم گوناگون به اراده ای میسّر است و از این طریق می توانند حوایج نیازمندان را برآورده سازند ، و این یکی از لطایف معنای شریف رجعت است که در عین ۵۴ کتاب شریف عیون مسائل نفس ، از آن تعبیر به « تناسخ ملکوتی سریانی » شده است.

 

استاد صمدی آملی

شرح رساله انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه استاد علامه حسن زاده آملی

______________________________